HDR چیست ؟
برخلاف چشم انسان ، دوربین های عکاسی توانایی برقراری تعادل و سازگاری بین سایه ها و نقاط روشن یک صحنه را ندارند . در یک صحنه با کنتراست نوری بالا ، سایه ها در بخش های تاریک تر تصویر ، رگه هایی ناخوشایند بوجود می آورند ، و بخش های نورانی با حباب هایی سفید رنگ ، تصویر نهایی شما را تخریب می کنند .
عکاسی HDR مخفف عبارت HIGH DYNAMIC RANGE است . با استفاده از تکنیک عکاسی HDR ، نقاط گمشده در سایه ها و بخش های پرنور تصویر نمایان می گردد . این امکان از طریق ادغام چند عکس که در یک لحظه ی کوتاه اما با نوردهی های مختلف انجام شده است ، میسر می گردد . در انتها تمامی این عکس ها بصورت یک تصویر واحد ارائه می شود .
DYNAMIC RANGE
داینامیک رنج (DYNAMIC RANGE) اصطلاحی در عکاسی است که بیانگر اختلاف بین بخش های تاریک و روشن یک عکس می باشد . در صحنه هایی با اختلاف زیاد بین شاخص نور و تاریکی ، سایه ها تیره تر و سیاه ثبت می شوند و روشنی ها یا همان هایلایت ها به سفیدی مطلق می رسند .
عکاسی HDR دقیقا برای رفع این معضل بوجود آمد . زمانیکه عکاسان ، یک عکس با قابلیت HDR را ثبت می کنند ، در واقع آنها یک عکس نمی گیرند ! آنها از یکی از دو نوع عکاسی HDR بهره می برند . روش اول که در اصطلاح عکاسی به آن براکتینگ (BRACKETING) کی گوییم و روش دوم ثبت چندین عکس از یک منظره با نوردهی های متفاوت است .
بسیاری از دوربین های DSLR پیشرفته ی امروز ، دارای تنظیم براکتینگ یا اچ دی آر ، بصورت جداگانه هستند . عکاسان می توانند به کمک تنظیمات این بخش ، تصاویری با ویژگی های مختلف به ثبت برسانند . در این روش ، دوربین تعدادی شات با نوردهی های مختلف ، به ثبت می رساند .
در اکثر مواقع حداقل سه عکس و گاها تعداد بیشتری عکس در یکبار عکاسی HDR به ثبت می رسد . سپس این عکس ها در هم ادغام شده تا تصویر نهایی عکاسی HDR ، دارای داینامیک رنج بمراتب بیشتری از یک عکس با همان دوربین باشد .